YENİ ERİCE KÖYÜ
Sivaslı ilçesine 10 kilometre Uşak'a 27.5 kilometredir. Batısı: Samatlar köyü, Kuzey batısı: Salmanlar, Kuzey Doğusu: Erice köyü, Doğusunda; Hanoğlu, Cinoğlu köyleri, Güneyi: Sazak ve Selçikler kasabası, Kuzeyinde; Akarca ve Karaboyalık köyleri arazileri ile çevrilidir.
Rivayete göre; Buralara Toroslar'dan Batı Anadolu'ya göç eden oymaklara bağlı cemaatlerden kopan iki oba (kardeş) buradan devamlı Bulkaz, Ahır Dağı, Murat Dağı yaylalarına yaylamaya çıkıyorlardı. Kışa doğru ılıman iklime sahip batıdaki kışlak yurtluklarına gidiyorlardı. Köyün kurulduğu alanlar geliş, gidiş göç yolu üzerindedir. Bahar aylarında yaylalara çıkarlarken; güzün geri dönerlerken, buralarda konaklıyorlardı. Burada su bol, havası güzel, gür ağaçlık ve yeşillik olduğu için, buralarda konaklamaya karar vermişlerdir. İlk yerleştikleri yer; Öyük Tepesi'nin doğusudur. Ören yeri bellidir. Daha sonraları bugünkü köyün kurulu olduğu alanlara inerek, kura ile paylaşmışlarıdır. Burada çiftlik kurmuşlardır. 1960 inkılabından sonra, Yeni Erice olarak değiştirilmiştir.
M.Ali ÖZÇAKIR: 1933 doğumluyum. Bize ovalılar derler. Dedelerim Çivril ovasından gelip, yerleşmişlerdir. Dedelerimizin lakapları: “Karayiğitler’dir. Bugünkü evin arkasında; ben çocukken, ilk evlerimiz burada idi. Taşyapı üstü topraktı. Toplam köy de 24 ev vardı. Bunun on bir hanesi bizdendi. Buradan dışarıya göç çok olmuştur. Karayiğitlerin ekseriyeti uşaktadır. Korayiğit, Özçakır, soyadını taşırlar. Kör Hasanlar, kör Alilerde bizdendir. Köy'de fazla nüfus kalmadı.
Dedemin, dedesinin, dedesinden bu tarafa bunlar hep cephelerde kalmışlarıdır. En son iki kız çocuğu kalmıştır. Bu kızlardan birisi, dedem ile evlenmiştir. İkincisi yine bu köy'den evlenmiştir. Sarhoş ve ayyaş olduğu söylenirdi. Dedem Ovalıoğlu İbrahim 86 yaşında öldü. Çivril Ovası’ndan gelmiş, Cezayir'de askerlik yapmıştır. Çok güzel türkü söylerdi.
“İBİRAM’IN YANIK SESİ KÖYLÜYÜ MESTEDER”
Köyden birisi bir gün gece vakti değirmene gitmektedir. Geceleyin o vakit dedem türkü söylemektedir. Köylü kağnısını durdurarak türkü bitinceye kadar dinlemiştir. Adeta büyülenmiştir Değirmene vardığında oradakilere; "Len birisi çok gözel türkü söyleyo hayran galdım!” deyince. Oradakiler; "Ulan o bizim ibiram'dır!” demişlerdir.
Birgün dedemin yanına aynı köy'den; Tapal Hasan diye birisi gelmiştir. Mısır seferi'nde savaşmış, esir düşüp, esaret hayatı yaşamıştır. Yıllar sonra köye gelmiştir. Dedem ile yarenliği çok iyi olduğu için, "Tekenin birisini kes'te yiyelim. Sana su basan yer gösteriverem!”demiştir.
O zamanlar boş arazi çoktur. Arayan soran yoktur. Kopanın elinde kalmaktadır. Topal Hasan'ın gösterdiği arazileri sürerek mülk edinmişlerdir.
Eskiden biz çocukken; odalarımız vardı. Çevre köylerden gelenler çok olurdu. Herkesin yareni olurdu. Bilhassa kışın boş zamanlarını yarenlik yaparak geçirirlerdi. Kimisi Mısır Süveyş Savaşı’nda, kimisi; Hicazda mekkesavunması'ndan, kimisi; Çanakkale Savaşı'nda, kimisi'de; Kurtuluş Savaşı’nda yaşadığı hatıralarını anlatırlardı.
Köy odaları kış yaz faal olurdu. Yedi sekiz tane oda vardı. En faal olan bizim "Çakırlar” odası idi. (Bize Sarı Mustafalar da denirdi.) Diğerleri: Çakmaklar odası -Çümenlerinodası - Besimoğlu odası- Türkmenler odasıdır.
KÖYDEKİ SÜLALELER (LAKAPLARI ve SOYADLARI)
Ovalılar (Sarı Mustafala): Çakır, Özçakır, Karayiğit
Çümenler: Çümen (Gökçeler bunlardandır.)
Çakıcılar: Çakmak
Besimoğlugil (Bayramlar): Tekin (Yörük olarak gelmişlerdir.)
Dırgınlar: Akça (Bunlar hizmetkâr gelmişlerdir.)
Abıtlar: Bunlar köyden Sivaslı’ya göç ettiler. Köyde kimseleri yoktur.
Diğerleri: Çeşitli yerlerden gelmişlerdir.
Tekeliler: Dedeballar’dan gelmiştir. (Mustafa TEKELİ)
ÇEŞMELERİ: Tarihin en eski çeşmeleri
1- Martlı çeşmesi (Marti): Bu çeşme'nin diğer eşi; Banaz Çeçe köyünde öyük mevkiindedir. Romalılardan kalma.
2- Keycek Çeşmesi: Yeni erice ile Samatlar arasındadır. Tarihi bir çeşme olup, gövdesini hazine avcıları tahrip etmişlerdir. Romalılardan kalmadır. (Yakın tarihlerde betondan gövde yapılmıştır. Tarihi özelliği yok edilmiştir. Tarihi taşları Samatlar köyüne taşınmıştır.)
3- Eski Köy Yerinde: 2-2 buçuk asır arasında yapıldığı sanılmaktadır. (1766-1777 arası)
DEDE ve YATIRLAR: Köyün Güney’inde durusallı dedesi diye bir mezar vardır.
